Mediblog

Schaamluis

De schaamluis wordt overgebracht via direct lichamelijk contact of het dragen van besmette kleding of via beddengoed. De Engelse benaming is Crab Lice.

De schaamluis (Phtirus pubis) is iets groter (1,5 – 2 mm) dan de hoofdluis en met het blote oog waarneembaar. De schaamluis wordt ook wel platje genoemd.

Voorkomen

Het voorkomen van schaamluis, pediculosis pubis is in Nederland 3 op de 100.000 mensen, echter dit getal kan hoger zijn omdat mensen vaak niet naar de huisarts gaan en de schaamluis zelf behandelen.

Onder alle luisinfecties komt schaamluis het meeste voor, ca. in 50-80% van de gevallen.

Ontstaanswijze van schaamluis

De luizen kunnen 2 dagen buiten de gastheer overleven, b.v. in beddengoed. Aan het schaamhaar worden hun eitjes geplakt die na 5-8 dagen uitkomen en na 3-4 week volwassen luizen geven. De luis beweegt zich alleen om zich te voeden, hetgeen direct de jeukklachten veroorzaakt. In ca. 30 dagen legt de vrouwelijke luis 25-50 eitjes.

Klachten

Schaamluis geeft meestal jeuk in de schaamstreek. Vaak zijn de luizen te zien. Door het krabben kunnen kleine wondjes ontstaan en een beeld wat lijkt op eczeem, rode en iets verdikte huid..

Schaamluis kan ook voorkomen op andere behaarde gedeelten van de mens zoals baardstreek, okselstreek , wenkbrauwen en wimpers.

Na langere tijd kunnen op de huid staalblauwe vlekken van ca 1 cm ontstaan, mogelijk door bloedpigment.

Wat doet de huisarts?

Naast het vragen naar de klachten kan de huisarts ook vragen naar klachten passend bij evt. andere seksueel overdraagbare aandoeningen.

De huisarts kijkt naar de schaamstreek, onderzoek de huid. Een luis indien gevonden kan onder de microscoop gebracht worden en zo wordt de diagnose bevestigd. Schurft (Scabies) kan ook een dergelijk beeld geven echter zit vaak op andere plekken (handen en rond de navel, penis). Schurft is zichtbaar door kleine gangetjes die van enkele millimeters tot 1 ½ cm lang zijn.

Preventie

Verstandig omgaan met intieme contacten is van belang. Onbekende en vaak wisselende seksuele contacten geven grotere kans op schaamluis en andere seksueel overdraagbare ziekten (SOA). Mocht de partner klachten hebben van jeuk in de schaamstreek is de kans groot dat dit veroorzaakt wordt door schaamluis en zo kan besmetting optreden. Ook slapen in ongewassen beddengoed kan een oorzaak zijn.

Behandeling van schaamluis

Voor behandeling hoeft u niet naar de huisarts. Indien u twijfelt of er inderdaad sprake is van schaamluis, of bent u bang voor een andere seksueel overdraagbare aandoening is het raadzaam de huisarts te bezoeken. Ook indien de behandeling niet effectief is dient u de huisarts te bezoeken.

Behandeling met een bestrijdingsmiddel is noodzakelijk. Loxazol crème is een goede keuze. Malathion is ook een middel. In malathion zit alcohol hetgeen bij behandeling irritatie van de huid kan geven. Een eenmalige behandeling is voldoende.

Het schaamhaar kan ook afgeschoren worden, daarmee verdwijnen de meeste neten (eitjes). Echter ook na scheren is behandeling met een bestrijdingsmiddel nodig. De luis kan ook aanwezig zijn in gebieden zoals onderbuik, tussen de billen en bovenbenen. Houdt rekening daarmee bij de behandeling.

Een partner met dezelfde klachten dient gelijktijdig mee behandeld te worden.

Beddengoed en kleding dient op minstens 60°C gewassen te worden.

Voor behandeling zie verder hoofdluis.

Herbesmetting

Herbesmetting treedt op

  • -indien de partner niet gelijktijdig mee behandeld is
  • -de behandeladviezen niet zorgvuldig zijn opgevolgd
  • -kleding of beddengoed niet gereinigd is
  • -alleen volstaan is met scheren van het schaamhaar, achtergebleven eitjes kunnen zo opnieuw weer luizen geven

Wellicht ook interessant....